اثر تعداد گام های روزانه (برنامه صبحگاهی) بر نیمرخ اجزای چربی خون تهدیدکننده قلبی-عروقی مردان میانسال

فعالیت بدنی یک مولفه عمده در نگهداشت سلامت و توانایی عملی مردان میانسال و سالمند است. شواهد علمی متعدد نشان می دهد که نبود فعالیت بدنی کافی بمنزله یک عامل تهدید کننده در کاهش جرم استخوان و مرگ و میر قلبی عروقی است. بعلاوه آن در بهبود نیمرخ چربی خون افراد بزرگسال نقش دارد. پیاده روی بعنوان یک شکل رایج و مفرح از فعالیت بدنی هنگام اوقات فراغت است که در متن بسیاری از فعالیتهای روزمره آحاد جامعه جریان داشته و حرف اجتماعی گوناگونی را در بر می گیرد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تعداد گام های روزانه (ورزش صبحگاهی) بر نیمرخ چربی خون افراد میانسال است. گام های روزانه (حجم فعالیت بدنی) 27 مرد میانسال سالم در دو گروه فعال (12 نفر) و گروه غیر فعال (15 نفر) با دامنه سنی 7/5±50/2 سال با استفاده از دستگاه گام شمار به صورت داوطلبانه اندازه گیری شد. سطوح چربی پلاسمایی استراحت شامل کلسترول تام، تری گلیسرید، hdl-c و ldl-c به روش استاندارد نیز اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.. میانگین شمار گام های روزانه گروه فعال (3957±12632) به طور معناداری بیش از گروه غیرفعال (1631±5347) بود( 0/001>p). مقادیرtg و tc پلاسمایی گروه فعال بطور معناداری به ترتیب 31/7 و 29/8 درصد کمتر از گروه غیر فعال بدست آمد (0/05>p). نسبت tc/hdl-c و ldl-c/hdl-c در گروه فعال (به ترتیب mg/dl 1/02 ±4/56 و mg/dl 0/62±3/11) بطور معناداری کمتر از گروه غیر فعال (به ترتیب mg/dl 0/84±5/72 و mg/dl 0/67±3/77) بود (0/05>p).اما تفاوت معناداری در سطوح hdl-c و ldl-c پلاسمایی دو گروه تحقیق مشاهده نشد ( 0/05< p). همچنین قند خون ناشتا(fbs) و hba1c گروه فعال و غیر فعال ، حاکی از عدم تفاوت معنادار بین دو گروه بود ( 0.05 <p). در مقادیر وزن واندازه های محیط کمر و باسن در گروه فعال و غیر فعال تفاوت معناداری بدست نیامد. این امکان هست که عامل مداخله گر انرژی دریافتی هر وعده از برنامه غذایی علیرغم الگوی شیوه متداول فعال زندگی افراد احتمالاً در عدم تغییر عوامل آنتروپومتریک نقش داشته است ( 0.05 <p). نتیجه گیری: اجرای فعالیت بدنی مرتب از جنبه افزایش گام های روزانه حداقل بمدت 2 سال در بهبود نیمرخ عوامل تهدید کننده ی زیست شیمی قلبی-عروقی(tg ، tc ، tc/hdl-c و ldl-c/hdl-c) و مولفه whr مردان میانسال اثر گذار است. به نظر می رسد که افراد میانسال و صاحبان مشاغل اجتماعی کم تحرک بویژه در کلان شهر ها می توانند روزانه با تعداد حداقل 10.000 گام (آستانه ریسک) در مسیر ارتقاء بهداشت کارکرد دستگاه قلب و عروق گام بردارند.